The baker without worries.

Zaterdagavond, na een regenachtige dag die ik samen met Charlotte had doorgebracht in de DFO, outletstore, baande ik mijn weg met haast door de regen naar -wat ik dacht- een jongeren sing inn in de St. Clements. Niets was minder waar. Er waren jongeren en we zongen liederen. Toch was het anders, de rest van de kerk zat namelijk vol met 65+. Die jongeren waren ik, Hayley en haar vriend. Ik denk dat ze hier pas van de kerk houden als ze boven de 60 zijn. Goed, Hayley was er dus met haar vriend dus daar kon ik naast zitten, no problems. Hayley vroeg me een paar dagen daarvoor of ik met haar, haar vriend en zijn tweelingbroer mee wilde doen met beachvolleyball als vierde speler. Ik zei volmondig ja want ik ben keigoed in volleybal. NOT. Ze vertelde me gelukkig dat ze zelf ook vrij hopeloos was dus dat het niets uitmaakte. Eigenlijk vind ik het best leuk en ik ben fanatiek dus dat telt ook wel mee. Na de dienst die avond sprak ik even met een meneer. Ik vertelde hem onder andere dat ik uit Nederland kwam. ‘I’m from Holland!’ ‘Ah the Netherlands!’ was zijn reactie, dus ik zeg: ‘Doesn’t matter, it’s the same’. FOUT! Dat mocht ik niet zeggen vond hij want Holland was van Noord- en Zuid-Holland dus dat was heel wat anders. Goed een Aussie die mij verteld dat het wel degelijk uitmaakt of je ‘Holland’ of ‘The Netherlands’ zegt, maak je ook niet dagelijks mee. Dat was nog niet alles, deze meneer vertelde me daarna dat hij in 'the Netherlands' was geweest, in een plaatsje bij het Ijsselmeer: Ermelo. Zeer geniaal. Ik probeerde te vertellen dat Ermelo de plaats is waar ik vandaan kom, maar hij was meer geïnteresseerd in de plaats vlakbij Ermelo. Harderwijk vertelde ik. Ja Harderwijk! Ik denk dat de meneer toen doorhad dat ik uit Ermelo kwam want hij vroeg iets in de trant van of er nog steeds van die strenge protestanten waren. Ik probeerde te vertellen dat ik waarschijnlijk ook tot die strenge protestanten behoorde. Nee hij bedoelde de oude mensen, hele strenge protestanten die nog steeds niets deden op zondag dan twee keer naar de kerk te gaan. Uh ja dat doe ik ook, dat probeer ik u te vertellen. Hij moest lachen en samen met z’n maatje praten ze er nog even over alsof ze het hadden over een baby'tje dat net geboren was, zo schattig. Er zijn ook geen winkels open, nee toch? Ik bevestig zijn vraag, met aanvulling dat er wel wat snackbars open zijn. Bulderen. Ze konden zich er niets meer bij voorstellen maar vonden het wel heel leuk. Oude strenge protestanten herhaalde ik in mijn gedachte, dat ben ik dus. Fijn. Ik dacht ook nog dat ze dan vast niet op andere plekken in Nederland zijn geweest waar zelfs geen auto wordt gereden op zondag. Ben wel benieuwd wat ze daar dan van zouden vinden. Het waren echter hele vriendelijke mannen maar ze konden zich de tijd niet meer herinneren dat de winkels op zondag gesloten waren in Sydney. Best bijzonder besefte ik toen.

De dienst in de Hillsong church was awesome, de volgende morgen. Echt genoten! Ze deden een soort toneelstukje zoals wij ook deden op La Draille voor de kinderen, van het Bijbelboek Jozua. Het was echt te leuk, tegelijkertijd werd ik door dit toneelspel wel stilgezet bij het feit dat ze echt 7 dagen liepen om een stad en helemaal niets mochten zeggen. Pff ik had het al zwaar de tien uur in het eerset vliegtuig en ik mocht nog hallo en bedankt zeggen. Daarna kregen we ook nog een gewone preek, waar ik als strenge Ermelose protestant toch wel behoefte aan heb. Ik zat samen met het Zweedse meisje en zoals gewoonlijk at Hillsong leerde ik weer heaps of people kennen. Tijdens de dienst hoorden we van de Hillsong Live Album Recording, de kaarten waren helaas al uitverkocht. Gelukkig kon een meisje wat we net hadden leren kennen nog via via aan twee kaartjes komen en die hebben we nu! Helemaal leuk! Na de dienst gingen we met een groepje lunchen. HAMBURGERS, mjam! Er was ook een Chinees meisje bij uit Hongkong. Ze vertelde van alles over de corrupte overheid en hoe het is om in Hongkong te wonen. Ze wilde er nooit meer naar terug, ik denk dat dat genoeg zegt. Ik wil er nu wel graag een keer heen, want nu ben ik nieuwsgierig naar de stad achter het verhaal. Interessant. Samen met Kornelia zou ik naar Bondi Market gaan. We moesten even wachten op haar vrienden, Gustav en Sara en hadden het over afscheid nemen of gedag zeggen tegen vreemden. Af en toe voelt het namelijk best onwennig hoe je mensen moet groeten of gedag moet zeggen. In Nederland geven we drie zoenen op de wang maar in Zweden kan dat bijvoorbeeld écht niet. Kornelia zou dat nooit doen vertelde ze. De meeste geven hier een knuffel, een hug. Echt grappig om zo van allerlei culturen te leren. Met de Nederlandse meiden doen we lekker wel drie zoenen, leuk om iedereen dan gek te zien kijken. We gingen naar de Bondi Market dus, maar er stond vreselijk veel wind dus waren daar snel uitgekeken. Ontzettend hoge golven, wat wel mooi was om te zien. Ik dacht dat ik dan nu wel veel rescue’s zou zien die mensen moesten redden maar ik zag alleen een man de ambulance in gaan die naar z’n oog greep, ik denk dat hij zand in zijn ogen had vanwege de wind. Not very excited dus. ’s Avonds weer naar de St. Clements. Dit keer aten we pizza bij iemand thuis, erg leuk. Al hebben ze het soms over onderwerpen waar ik niet helemaal over kan meepraten, echte Aussies, des te interessanter. Zo was het rijbewijs van Nicolle afgepakt voor drie maanden nadat ze 30km te hard had gereden. Bizar! Ik denk dat ik maar vooral ook vele anderen blij zijn met het puntensysteem in Nederland.

Maandag ging ik op zoek naar een kapper in Mosman, de duurste suburb van heel Australië. Ik stapte een willekeurige kapper binnen en had wat moeite met uitleggen van ‘alleen de puntjes knippen’ en vertelde dat ik niet van hier was, ik weet niet of die uitleg nog nodig was maar goed. De man vroeg waar ik vandaag kwam en toen ik Holland zei, mocht ik wel Nederlands maken. Dat voelde echt heel raar, even omschakelen. Hij moest nog meer omschakelen want hij woonde hier al bijna 9 jaar en sommige zinnen hadden niet de juiste opbouw en kwamen uit z’n tenen. Hij wilde me wel een speciaal studentenvoorstel doen, ook al was ik dan geen student want de prijzen laten een klein beetje hoger dan in Nederland, legde hij me uit. Dat werd voor mij dan $105,- in plaats van $122,-. Dat is ongeveer €80,-. Ik bedankte hem vriendelijk en ben vastbesloten dit niet te betalen voor de kapper. Absolutely not. Nu ga ik dus even zoeken naar een goedkopere kapper. Ik wil geen geklaag meer horen over €30,- voor de kapper in Nederland, daar zal ik zelf ook niet meer over klagen zodra ik terug ben. In Aussie moet je eigenlijk beschikken over een Australische studentenpas wil je recht hebben op korting etc. Nu is alles hier zo duur dat het me lukt om mijn buspas voor de halve prijs te krijgen omdat ik student ben. Niet dus maar er wordt eigenlijk nooit gecontroleerd dus voor zolang ga ik door het leven als student.

Mijn naam is trouwens onuitspreekbaar hier. Echt vreselijk. Het vreselijkste vind ik mezelf voorstellen of ergens inschrijven. Heb nu al twee keer gehad dat ik ook voor mijn eten m’n naam moet doorgeven: TERRIBLE. Meestal vraag ik maar of ik het gelijk even moet spellen maar bij nieuwe mensen is dat een beetje gek. De meest gekke creaties komen naar voren, maar de meest voorkomende is toch wel ‘Renasa’ of ‘Lenasa’, de rollende R is hier ook lastig en niet alleen in Chinatown. Nadat ik van de week een lunch haalde bij een thai en zij mijn naam herhaalde als ‘Ant’ (mier) ofzo, begon ik toch serieus te denken mijn doopnaam te gaan gebruiken : Christine. Het probleem is dan dat als iemand me roept, ik waarschijnlijk niet zal reageren. Ik maak er misschien wel Renee van of ik blijf het spellen en 4x per keer dat ik me voorstel herhalen. Zwaar leven, moeilijk moeilijk moeilijk! Engels gaat echt vooruit, met de dag leer ik nieuwe woorden. ’s Avonds merk ik dat ik meer m’n best moet doen goede zinnen te maken en glipt er weleens een Nederlands woordje tussendoor. Van de week ging ik gezellig wat eten en drinken met Dona en ook bij haar kwamen er af en toe wat ‘mehr’ Duitse woordjes voorbij, gelukkig lijken Duits en Nederlands vrij veel op elkaar en begrijpen we elkaar volledig.

In het gezin gaat het verder prima. Geniet vreselijk van de kinderen en we kunnen lekker gek doen. Haha, Will zegt nu vaak: ‘Wait a second’. Dat is wat Fiona en ik veel zeggen, maar uit zijn mond klinkt het zó schattig! De baby is wat unsettled, uit d’r doen. Last van krampjes denkt Fiona of reflex. Ach ik heb er niet zoveel verstand van maar ze huilt veel. Dat zorgt soms voor de nodige stresssituaties. Ik ben toch wel benieuwd hoe mama’s dat zonder Au Pair doen, hier lijkt het soms onmogelijk! Jack begon vandaag alleen dat ik de auto’s van CARS2 maar moest gaan opschrijven als ik ze niet kende, dat is dus echt serieus uit m’n hoofd leren. Dat heb ik verder nog niet gedaan maar het klonk wel grappig, het is natuurlijk ook ontzettend belangrijk! Kinderen zijn leuk!

Het weer wordt vanaf morgen weer beter, vandaag en gisteren waren echt trieste dagen. Alhoewel ik hoorde dat we redelijk geluk hadden met alleen regen, in de Blue Mountains en in Melbourne had het gesneeuwd vandaag. Maar goed morgen weer 21 graden en dat stijgt naar 28 volgende week dinsdag. Goed te doen!

De bakker. Geregeld haal ik wat in de Mosman Junction, Military road voor Fiona. (zie foto’s) De winkelstraat, zo kom ik ook bij de bakker. Deze bakker zegt wel heel erg vaak ‘no worries’. Ik denk in iedere zin. ‘May i have a wholemeal bread and a fruit and cinnamon bread?’ ‘Oh yes, no worries, slice 10?’ ‘Yes please.’ ‘Okay, no worries.’ etc. Nu ik het weet, let ik er alleen heel erg op en dan is het echt lastig je lach in te houden. Hij is namelijk best grappig en hij maakt zich niet zo gauw zorgen denk ik. Ik denk ook dat hij wil dat ik me geen zorgen maak. Waarschijnlijk zie ik er ontzettend gestresst uit. Hij maakt zich dus géen zorgen en dat zouden meer mensen moeten doen! Het is trouwens leuk om in de winkelstraat te lopen en mensen gaan je herkennen. Zo voel ik me steeds meer thuis in het land aan de andere kant van de wereld!

Ik houd van de weekenden en ik houd van het strand. Het is weekend en morgen ga ik naar het strand met Nynke. ZIN IN! Fijn weekend!

Love from overseas.
Renate.